Binnenkort zijn we terug “vrij”…
Het voorbije jaar is voor velen een jaar geweest van aanpassen, transformatie en zoeken. Remote werken werd de standaard. Het was (en blijft) een periode van VUCA in het kwadraat. Het kader werd dooreengeschud. Naast de fysieke en economische beperkingen kwam er ook nog een douche aan regels en maatregelen.
Er is in de bedrijfswereld enorm gezocht en gesleuteld aan nieuwe regels en manieren om samen te werken. Een jaar geleden ongeveer “moest” je plots niet meer naar kantoor. Wat voor de ene een zegen leek, klonk de hel voor iemand anders.
Ondertussen komen er stilaan lichtpuntjes aan het einde van de tunnel.
Horeca gaat open. De grillige lente van 2021 zorgt er op een natuurlijke manier voor dat het geen stormloop wordt. Vele mensen snakken alleszins naar contact en verbinding.
Ik zie als leiderschapscoach echter ook een ander aspect van de situatie, die ik je graag wil meegeven. Ondanks alle inspanningen die er gebeuren om het “nieuwe werken” een plaats te geven, blijft de vraag of er wel degelijk een evenwicht is gevonden.
Of is het eerder berusting?
Er komt een nieuwe overgang. De kaarten zijn opnieuw geschud en het spel gaat door.
De oude patronen zullen weliswaar opspelen en “trekken”, maar er is teveel gebeurd om zomaar terug te kunnen gaan naar het oude “spel”. En … dat mag je als leider ook niet willen!
Wees je bewust van de impact die de hele situatie gehad heeft op het fysiek en mentaal welbevinden van je medewerkers.
Daar zit geen algemene lijn in. Het is afhankelijk van de persoon én de situatie.
Onderschat ook niet dat vele medewerkers, die van thuis uit werken, mogelijk meer roofbouw gepleegd hebben op hun fysieke en mentale weerbaarheid, dan je zou verwachten. Geef hen voldoende aandacht onder vorm van communicatie en begeleiding, zodat ze ook figuurlijk op adem kunnen komen om hun parcours verder te zetten. Ik vergelijk even met een beeld uit de sport. Stel dat je na een lange, uitputtende fietsrit, gevraagd wordt om als verrassing (zonder afstappen) onmiddellijk aan de terugtocht te beginnen.
Andere medewerkers hebben een nieuw systeem en hun weg gevonden in het van thuis uit werken.
Een systeem dat hen goed beviel, dat hen een aantal voordelen bracht, die ze graag willen behouden.
Om bij ons sportvoorbeeld te blijven; stel dat je verplicht een andere fiets toegewezen krijgt, dan voelt die onwennig. Als die uiteindelijk goed ‘zit’, dan wil je de oude niet meer en ook al moet je er terug naartoe. Die zit zeker bij aanvang niet meer goed. Voor sommigen zelfs nooit meer.
Wat niet mag onderschat worden, is het feit dat het nieuwe “evenwicht” nog niet bereikt is. Medewerkers, die op hun tandvlees zitten, vragen een aparte zorg. Dit zal je niet kunnen doen door hen in de watten te leggen. Medewerkers die een evenwicht vonden met al dan niet nieuwe/onverwachte maar mooi meegenomen voordelen, willen dat behouden.
Het zal een zoeken worden naar een gepaste “training” om met de reeds gekende en nooit aflatende werkdruk om te gaan en flexibiliteit opnieuw en anders te integreren in het ‘nieuwe tijdperk’ en daar te leren mee omgaan.
Als ondernemer dient zich ook de kwestie aan : wat wordt in mijn bedrijf het ‘nieuwe normaal’?
Daarin is het erg belangrijk te gaan kijken hoe de teams geëvolueerd zijn.
- Hoeveel mag/kan iemand thuis werken? Uiteraard vanuit de vraag in welke mate de aard van het werk dat toelaat.
- Wat zijn de prestaties van de medewerkers vroeger en nu?
- In welke mate kan de medewerker thuis werken aan?
De ene medewerker voelt zich goed bij het alleen werken, de andere is productiever met mensen om zich heen. De ene heeft de sociale controle nodig om aan de slag te gaan en te blijven, de andere niet. Belangrijke gesprekken dienen zich aan om dit allemaal in kaart te brengen, daarin een visie te ontwikkelen en in overleg te gaan.
Het blijft nog steeds een kwestie van leren omgaan met een ander gevoel van vrijheid.
Het brengt je uiteindelijk terug naar de kracht van verbinding, die je slechts kan opbouwen door voortdurende aandacht, gepaste zorg en situationeel leiderschap. Dit geldt niet alleen naar je medewerkers, maar ook voor jezelf.
Investeer als leider niet alleen in comfort van je medewerker.
Investeer juist in het leren omgaan met oncomfortabele omstandigheden.
Misschien is dat net dé opportuniteit van deze periode.
Er is een grens verlegd.
Het wordt een uitdaging om de lessen mee te nemen en samen verder te groeien.
Blijf verder investeren in je mensen én je systemen!
Er staat voor leiders een gigantisch boeiende periode voor de deur. Op voorwaarde dat je er klaar voor bent uiteraard, want als jij niet die “mindswitch” gemaakt hebt, zou het ook heel frustrerend en vermoeiend kunnen worden.