De energie die je normaliter inzet om te groeien, je bedrijf beter te laten draaien, markten te vergroten… wordt in onzekere tijden naar het ‘overleven’ getrokken. In de huidige context waarin we leven dus heel normaal. Deze energie zorgt er immers voor dat we spanningen, chaos, bedreigingen en disfuncties aankunnen. Maar het verder bestaan van bedrijven en ondernemingen staat daardoor onder druk.
Belangrijk om te weten, is dat dergelijke energie geen ‘waarde’ creëert in ons bedrijf, noch in onszelf.
Dat het geen groei geeft, maar enkel dus ‘overleven’.
We zijn hierbij even stil blijven staan en delen onze bevindingen graag met jou.
Er zit immers een belangrijke paradox in.
Enerzijds is er de wil om te behouden wat er is.
Anderzijds is er de zin om ervoor te gaan, gaan, gaan.
De paradox van Overleven – Groeien.
Het is moeilijker als leider om voeling te blijven hebben met de bestaansreden van het bedrijf, de missie en de visie. Noodzakelijk om doelgericht vooruit te gaan. Bovendien mag niet vergeten worden dat het bij leiders, zowel bedrijfsmatig als op persoonlijk vlak speelt. (eigen energiekost, huis, kinderen) De rol van de leider wordt ook in de onderneming extra onder druk gezet. Want het overkomt naast het bedrijf, ook alle medewerkers.
We hebben dus stevige leiders nodig die hun bedrijf en hun mensen helpen naar een ‘super’ Next Level (om zichzelf te overstijgen).
Dat betekent dat we mentaal een tandje moeten bijsteken.
Om verschil te maken in deze snel veranderende wereld is het nodig dat we ons bewust zijn van de vele impulsen rondom ons, die ons doen neigen naar defensief reageren. Als leiders zich daar bewust van zijn, kan dat ervoor zorgen dat ze blijven functioneren vanuit hun visie, missie en hun kernwaarden. Zowel als persoon, als leider, als bedrijf, SAMEN met de medewerkers.
Het vraagt krachtig en authentiek leiderschap van een geaard, empathisch, waarden gedreven sterke persoon om dat te kunnen voor zichzelf en voor zijn bedrijf.
De oogkleppen en neerwaartse energie naar ‘overleven’ vormt meer dan ooit een bedreiging om teveel in het operationele en het “hier en nu” te blijven hangen. Medewerkers geruststellen en hen helpen is niet de oplossing. Het negeren en blijven ‘gaan’, ook niet. Er zal dus een constant balanceren nodig zijn waarin contact gehouden wordt met de veiligheid die nodig is en het blijven vooruitgaan SAMEN met alle betrokken mensen.
Er is duidelijk en gedurfd leiderschap nodig, waarbij een lange termijn visie met bijhorende strategie wordt neergezet met focus op IMPACT, waar medewerkers in meegenomen worden. Dat geeft hen houvast en vertrouwen. Zo kunnen ze hun eigen durf en moed hervinden, weten ze wat van hen verwacht wordt en beseffen ze wat ze waard zijn. Daardoor kunnen ze doorgaan met hun werk en hun leven. Die houvast helpt hen om niet in overleven te gaan zitten. Zo blijft iedereen in staat om, net zoals de leider, zijn werk te doen met dezelfde impact.
We hebben dus leiders nodig die hun team naar een hoger bewustzijns- en psychologisch ontwikkelingsniveau kunnen brengen. Dat kan enkel als leiders zelf op dat niveau functioneren of gaan functioneren.
Het wordt dus geen rustig jaar voor leiders die vooruit willen met hun onderneming.
Zij gaan meer dan ooit moeten balanceren tussen energie die hen naar het overleven trekt, welke nodig is om rust te vinden en de energie die hen strategisch verder doet kijken. Mogelijk moet daarin angst worden overstegen. De menselijke natuur trekt ons naar de verlammende pool van de defensieve houding, terwijl de paradoxale uitdaging zit in het kijken hoe impact kan gemaakt worden, wat het voortbestaan en de redding betekent. Zij die hierin slagen, zullen extra groei kennen.
Dergelijke uitdagingen aangaan is altijd gemakkelijker als dat SAMEN kan.
Het is nu cruciaal om jezelf als leider te omringen met inspirerende mensen die je raad geven en motiveren om vanuit kracht te durven balanceren op de paradox van overleven en vooruitgaan.
Ik hoop dat alle leiders zichzelf die zelfzorg gunnen, nu meer dan ooit.